Yazı Kelimesi İle İlgili Atasözleri ve Deyimler

–  alna yazılan başa gelir
kişi, kaderi ne ise onu görür.

Atasözü

–  alnında yazılmış olmak
bir olayın, kişinin başına gelmesini Allah yazmış olmak.

Deyim

–  alnının kara yazısı
kötü kaderi, kötü talihi: -Alnımın ne kara yazısı varmış.- –H. R. Gürpınar.

Deyim

–  başa yazılan gelir
kişi, kaderi ne ise onu görür.

Atasözü

–  (bir şeye, bir kimseye) yazık olmak
boş yere zarar verilmek: Masrafa yazık oldu. Adama yazık oldu.

Deyim

–  (bir şeye, kimseye) yazık etmek
boş yere zarar vermek: Kumaşa yazık etti. Çocuğa yazık ettiniz.

Deyim

–  buz üstüne yazı yazmak
1) süresi, etkisi çok az olacak bir iş yapmak; 2) bir kimseye etki yapmayan sözler söylemek.

Deyim

–  gönlün yazı var, kışı var
insan kimi zaman sevinçli, kimi zaman da üzüntülü olabilir.

Atasözü

–  leyleği kuştan mı sayarsın, yazın gelir, kışın gider
sürekli olarak bir iş üzerinde durmayan, maymun iştahlı olan kişiye kimse güvenmez.

Atasözü

–  ne yazık ki
üzülerek belirtelim ki: -Ne yazık ki bu görüşleri bozuk kimselerin gördükleri ekseriya mukavva heykellerdir.- –A. H. Çelebi.

Deyim

–  romanı yazılmak
romanlaşmak.

Deyim

–  yazı getirmek
yazlık giysiler giymek.

Deyim

–  yazı tura atmak
bir oyunda ilk başlayacak olanı tespit etmek amacıyla veya girişilen bir iddiada kazananı belirlemek için metal parayı havaya döndürerek atmak ve yere düştüğünde hangi yüzün üste geldiğine bakarak karar vermek.

Deyim

–  yazıklar olsun
üzüntü ve kınamanın çokluğunu anlatan bir söz: -Yazıklar olsun, seni sevmesini bilmeyenlere; ey gamlı ülke!..- –Y. K. Karaosmanoğlu.

Deyim

–  yazın araması, kışın taraması olmazsa herkes besler mandayı
iyi bir iş yapılmaya çalışılırken karşılaşılan sıkıntılara herkes kolay kolay katlanamaz.

Atasözü

–  yazın başı pişenin, kışın aşı pişer
1) yazın güneş altında çalışan, ailesinin kışlık ihtiyacını kazanır; 2) gençliğinde çok çalışıp varlık edinen hastalığında veya ihtiyarlığında rahat eder.

Atasözü

–  yazın çalışan, kışın gülüşür
yazın çalışan kışın rahat eder.

Atasözü

–  yazın gölge hoş, kışın çuval boş
1) yazın keyifli yerlerde tembel tembel oturan kışın yiyecek bulamaz; 2) gençliğinde kazanç peşinde koşmayıp zevke dalan hastalığında veya ihtiyarlığında perişan olur.

Atasözü

–  yazın gölge kovan, kışın karın ovar
yazın çalışmayıp keyif ve zevk ile vakit geçiren çiftçi, nasıl kışın aç kalırsa çalışma gücü ve ortamı bulunduğu hâlde zamanını değerlendirmeyen ve geleceğini düşünmeyen kişi de çalışma olanakları kalmadığı zaman öyle perişan olur.

Atasözü

–  yazın sıcakta terleyen, kışın soğukta üşümez
yazın çalışan kışın rahat eder.

Atasözü