Atatürk Hayata Gözlerini Yumdu
10 Kasım 1938 yılında saat dokuzu 5 geçe Atatürk hayata gözlerini kapattı. Bu ülkenin kurulmasını, özgürlüğünü kazanmasını ve gelişmesini sağlayan kişi artık yoktu. O gün bütün ülkede ulusal yas ilan edildi ve bütün vatandaşlar gözyaşı döktü. O günden beri her yıl 10 Kasım günü Atatürk anılmaktadır.
10 Kasım Hakkında Şiirler
Abdülkadir BULUT’tan “ON KASIM DUVARI” Şiiri
Yorgun ırmaklar gibi dertli tasalı
Bir On Kasım duvarı oturur yüreğime.
Alı al, moru mor göremem neylersin
Bakmayın bölük şarkıları söylediğime.
Tüm yaşamlarına çivilenmiş yokluğun
Mavileri yorulmuş kadar sularının.
Ve garip bir ıslaklık top arabalarında
Bilmem kaçıncı durağında zamanın.
Sen gittin gideli bu yaşamlardan
Gözlerime gözlerime yürür denizler.
Bütün günlerin kucağında ay aydın
Koca bir ölümü besler geceler.
Böyle her Tanrı’nın günü Mustafa Kemal’im
Acı yalnızlıklar böler duygularımı.
Bunca ortamlarımda kara bir türkü
Kahrı yakar dudaklarımı.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Necdet Rüştü EFE’den “ATATÜRK” Şiiri
Çok kederli gündür bugün:
Ölümüdür Atatürk’ün.
Bugün yumdu gözlerini,
Söyledi son sözlerini.
Ey Atatürk yaşıyorsun
Kalbimizden taşıyorsun.
Büyümüştük dizlerinde,
Yürüyorduk izlerinde.
Emanettir Cumhuriyet,
İnkılabı korur millet.
Ey Atatürk yaşıyorsun
Kalbimizden taşıyorsun.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Vehbi Cem AŞKUN’dan “ATAMA DEYİŞLER” Şiiri
Atam gitti giderim,
Ben atasız niderim?
Ellemem yansın yürek,
Kurumasın gözlerim.
Belirsiz bir rüzgârım,
Seller gibi çağlarım.
Atam gitti, ardından,
Gece gündüz ağlarım.
Ne baharım ne güzüm,
Ne gece ne gündüzüm.
Şu yalancı dünyada
Atasız bir öksüzüm.
Atam yüce bir dağdı,
Bir bitmeyen membağdı.
Ecel aldı elimden,
Yürekte kaldı yadı.
Ne gökteyim ne yerde,
Gönül düştü bir derde.
Ağlamaz mı Türk olan,
Atatürk’ü gider de?
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Vasfi Mahir KOCATÜRK’ten “ATAM’A” Şiiri
Bundan yetmiş altı yıl önce
Aramızdan ayrıldın.
Fakat kalbimizdedir,
Senin ölmeyen adın.
Türk gençliği üstünde,
Sen şimdi bir bayraksın
Yükselen alnımızda,
Her an parlayacaksın.
Gururla ilerliyor,
Yolunda büyük, küçük.
Kabrinde rahat uyu,
Şanlı atam Atatürk.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
“AĞLAYALIM ATATÜRK’E” Şiiri
Ağlayalım Atatürk’e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk’e erdi zeval
Memur mebusan ağladı
Atatürk’ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnönü İsmet
Gözlerimiz kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı
Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı