Yer Altındaki Hayatlar
Madencilerin nasıl çalıştıklarını az çok herkes bilir ama o madencilerin yaşadıkları sıkıntıları ancak yaşayan bilir. Yerin yüzlerce metre altında karanlık ortamlarda, güneş ışığından yoksun ve daha birçok zor durumlar. Bütün bu sıkıntıların yanında yaşanan maden göçüklerinde kaybedilen hayatlar dayanılamaz bir acı. Özellikle hayatını kaybeden madencilerin aileleri. Kimileri kocasız, kimileri babasız, kimileri oğulsuz kalmakta. Ateş düştüğü yeri yakmakta maalesef. En son yaşanan Manisa/Soma faciası bunu bir kez daha gösterdi. Bu madencilerimiz için ne kadar şiir yazılsa azdır ama biz birkaç tanesini vereceğiz. Yüreğimizde hayatını kaybedenlerin acısını yaşayarak.
Madende hayatını kaybedenlerin hepsine Allah rahmet etsin ve sevenlerine Rabb’im sabır versin.
Madenciler İle İlgili Şiirler
Mahzuni Şerif’ten “Madenciler” Şiiri
Kara kuyular derindir
Burada kalır madenciler
Ücreti bir aferindir
Zehir solur madenciler
Bir de kara yüzleri var
Yaşamdan hayli uzak
Kömür gibi kadere bak
Bilmem ne olur madenciler
Grizu gelir uykuda
Nice canlar yuta yuta
Biz Cennet’te, o uykuda
Toptan ölür madenciler
Dile kolay kuyu dibi
Salınır gezer sağ gibi
Bin senelik maden gibi
Fosil olur madenciler
Yeryüzünde sevda güzel
Derinlerden selam eder
Bu dünyadan kömür gider
Duman gelir madenciler
Der Mahzuni kuyu dardır
Bize kolay o’na zordur
Bir onurlu teri vardır
Bunu bilir madenciler
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Kubilay Enginol’dan “Madencinin Ardından” Şiiri
Kömür Karası
Yürek Yarası
Nasıl tutulacak?
Bu acının yası
Kaşığın yetim kaldı
Havlun nemli
Nasıl geçecek hayat
Sensiz gayrı
Gözlerini
Göremeyecek miyim?
Nasırlı ellerini
Yarım yamalak yemeğini
Nasıl atardın, yorgun bedenini
Gündüzleri
Güneşte
Geceleri, Ay’da arayacağım
Yüzünü
Kolların farz edeceğim
Gökyüzünü
Üzüleceğini biliyorum
Ağlamayacağım
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Özcan Akkuş’tan “Biz Madenciyiz” Şiiri
Biz madenciyiz;
İşimize besmeleyle başlarız
Azrail ile kol kola çalışırız!
Biz madenciyiz;
Her gün sevdiklerimizle vedalaşmaya alışığız
Yarını düşünmeye bugünümüze bağlıyız!
Biz madenciyiz;
Emeği alınmamış teri alnında kapkara
Umutları serpilir gelmez baharlara!
Biz madenciyiz;
Maaşımız açlık sınırının altından
İşimiz işlerin en ağırından!
Biz madenciyiz;
Çocuklarımızın nafakası tek derdimiz
Bundandır hakaretleri sineye çektiğimiz!
Biz madenciyiz;
Yüzlerce metre yeraltı ekmek aradığımız
Toz, duman, gazlardır nefes aldığımız!
Biz madenciyiz;
Hangi branşta olursak olalım üretim ortak hedefimiz
Havasızlık, su baskını, göçük, gazlarla mücadelemiz!
Biz madenciyiz;
Dualarla yaradana sığınır kader deriz
Her gidişi omuzlarda dönmeyle bekleriz!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Kenan Tunç’tan “Madencinin Kaderi” Şiiri
Göçük olur, grizu patlar
Ocakları felaket kaplar
İnletir alemi feryatlar
Bazen şehit olur madenci
Arkasından dünya ağlar
Analar karalar bağlar
Ağıtlar yürekler dağlar
Asla unutulmaz madenci…