Hz. Yahya (a.s.) Tanımı
Hz. Yahya (a.s.), Hz. Zekeriya (a.s.)’ın oğludur. Hristiyanlıkta aziz kabul edilir. Başta Müslümanlar üzere bir çok inanışta peygamber olarak kabul edilir. Bu durum başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere Yeni Ahit’teki Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleri ve Bahai metinlerinde de teyit edilmektedir.
Kur’an-ı Kerim’de Hz. Yahya (a.s.) Hakkındaki Ayetler Hangileri?
NOT: AYETLERİN TÜRKÇE MEALLERİ, TÜRKİYE CUMHURİYETİ DİYANET İŞLERİ BAŞKANLIĞININ RESMİ İNTERNET SİTESİNDEN ALINMIŞTIR.
Âl-i İmrân Sûresi 38. Ayet; Orada Zekeriya Rabbine dua etti: “Rabbim! Bana katından temiz bir nesil bahşet. Şüphesiz sen duayı hakkıyla işitensin” dedi.
Âl-i İmrân Sûresi 39. Ayet; Zekeriya mabedde namaz kılarken melekler ona, “Allah sana, kendisinden gelen bir kelimeyi (İsa’yı) doğrulayıcı, efendi, nefsine hakim ve salihlerden bir peygamber olarak Yahya’yı müjdeler” diye seslendiler.
En’âm Sûresi 85. Ayet; Zekeriya’yı, Yahya’yı, İsa’yı, İlyas’ı doğru yola erdirmiştik. Bunların hepsi salih kimselerden idi.
Meryem Sûresi 5/6. Ayetler; “Gerçek şu ki ben, benden sonra gelecek akrabalarım(ın isyankâr olmaların)dan korkuyorum. karım ise kısırdır. Bana kendi tarafından; bana ve Yakub hanedanına varis olacak bir çocuk bağışla ve onu hoşnutluğuna ulaşmış bir kimse kıl!”
Meryem Sûresi 7. Ayet; (Allah şöyle dedi:) “Ey Zekeriyya! Haberin olsun ki biz sana Yahya adlı bir oğul müjdeliyoruz. Daha önce onun adını kimseye vermedik.”
Meryem Sûresi 12/14. Ayetler; (Yahya dünyaya gelip büyüyünce onu peygamber yaptık ve kendisine) “Ey Yahya kitaba sımsıkı sarıl” dedik. Biz ona daha çocuk iken hikmet ve katımızdan kalp yumuşaklığı ve ruh temizliği vermiştik. O, Allah’tan sakınan, anne babasına iyi davranan bir kimse idi. İsyancı bir zorba değildi.
Meryem Sûresi 15. Ayet; Doğduğu gün, öleceği gün ve diriltileceği gün ona selam olsun!
Enbiyâ Sûresi 90. Ayet; Biz de onun duasını kabul ettik ve kendisine Yahya’yı bağışladık. Eşini de kendisi için, (doğurmaya) elverişli kıldık. Onlar gerçekten hayır işlerinde yarışırlar, (rahmetimizi) umarak ve (azabımızdan) korkarak bize dua ederlerdi. Onlar bize derin saygı duyan kimselerdi.